ผมเคยตั้งคำถามกับการขนส่งภายในจังหวัดลำปางว่า
“ทำไมลำปางมีต้นทุนในการเดินทางสูงจัง? ทั้ง ๆ ที่ลำปางมีทางรถไฟพาดผ่าน และการขนส่งทางรางนั้นมีต้นทุนต่ำ”
เช่น การเดินทางไปเรียนของนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง น้อง ๆ ยังต้องเดินทางไปเรียนโดยรถโดยสารของทางมหาวิทยาลัยฯ จัดให้ ทั้งที่ด้านหลังของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์นั้น ติดกับรางรถไฟ
ถ้าหากด้านหลังมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง เป็นสถานีรถไฟที่นักศึกษาสามารถนั่งมาเรียนได้จากสถานีรถไฟนครลำปาง มันคงจะดีไม่น้อย ที่นักศึกษาที่เป็นอนาคตของลำปาง อนาคตของประเทศไทยที่จะมีสวัสดิการที่ดี สามารถวางแผนการเดินทางได้อย่างตรงเวลา
และมันคงจะดีกว่านี้ ถ้าหากชาวบ้าน หรือผู้คนที่มาเที่ยวในจังหวัดลำปางสามารถเดินทางระหว่างอำเภอที่มีรางรถไฟพาดผ่านทุก ๆ 30-60 นาที จริงไหม?
แต่หลาย ๆ คนก็จะบอกว่า ก็ลำปางกำลังจะมีไง? รถไฟทางคู่กำลังจะมา ครับ รถไฟทางคู่กำลังจะมาแต่ไหนล่ะครับ? รถไฟทางคู่ที่เราคาดหวังคือ ปี 2571-2575 โน้น แล้วลำปางรอได้หรือครับ? ลำปางรอดไม่ได้ ลำปางต้องไปต่อ นี่คือโอกาสของลำปาง
ดังนั้นลำปางอาจจะต้องการกองทุนโครงสร้างพื้นฐานสำหรับลำปาง หรือ Lampang Infrastructure Fund ที่ลงทุนในโครงสร้างทางราง สร้างรางรถไฟทางคู่ สร้างสถานีขึ้นมาภายในจังหวัดลำปาง และกองทุนนี้อาจรวมไปถึงการก่อสร้างลานตู้คอนเทนเนอร์แบบแห้ง เพื่อเป็นโอกาสในทางการค้าของลำปาง
หลังจากนั้นมีการหาองค์กรเพื่อจัดหารถมาเดินรถภายในจังหวัดในระยะยาวแล้ว
ระยะแรก อาจเป็นขบวนรถไฟดีเซลรางที่มีตู้เดียวที่มีห้องขับด้านหัว-ท้ายขบวน เพื่อไม่ให้มีต้นทุนค่าใช้จ่ายที่สูง เหมือนภาพด้านล่าง
หลังจากนั้น เราจะสามารถต่อเติมการเดินทางภายในจังหวัดลำปาง และสามารถส่งเสิรมการท่องเที่ยวในจังหวัดลำปางได้ดีกว่าปัจจุบัน เพราะสิ่งที่ลำปาง และหลาย ๆ จังหวัดในประเทศไทยกำลังขาดแคลนคือ การคมนาคมที่มีมาตรฐาน ตรงเวลา เชื่อถือได้ ปลอดภัย และประหยัด หากแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้ จะทำให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยงเมืองรองมากขึ้นครับ